czwartek, 29 listopada 2012

Gruzy bydgoskiej wizytówki

Gruzy zbudowanego w 1638 roku Kościoła pojezuickiego pod wezwaniem świętego Ignacego Loyoli (do 1806 pw. Świętego Krzyża). Budynek będący jedną z wizytówek międzywojennej Bydgoszczy zburzono w 1940 na polecenie ówczesnego hitlerowskiego nadburmistrza Bydgoszczy, Wernera Kampe. Po wejściu Wehrmachtu do miasta przed jego frontem rozstrzelano w odwecie za tzw. "krwawą niedzielę" (Bromberger Blutsonntag) pięćdziesięciu Polaków. Kilkuset kolejnych mieszkańców siłą zagoniono na Stary Rynek, by przyglądali się egzekucjom swoich rodaków.

Miejska legenda głosi, że powodem wyburzenia był ślad krwawej ręki na murze kościoła, pozostawiony przez jednego z zamordowanych księży, którego okupanci nie mogli się pozbyć. Faktycznym powodem był jednak plan "przewietrzenia" Starego Miasto i przebudowania go na modłę nazistowską, jak to uczyniono w innych miastach. Wyburzono zachodnią pierzeję wraz z kościołem, oraz wschodnią od ulicy Mostowej (tam gdzie stała do niedawna Kaskada). Planowano stworzyć przestrzeń dla defilad wojskowych i zbudować nowy, niemiecki ratusz. Zdążono jednak jedynie zrobić pod niego miejsce, a nie udało się zbudować nic w zamian aż do dzisiaj.

W tle budynek dawnego Kolegium Jezuitów zbudowany w 1653 roku. Po kasacji zakonu budynek przeznaczono na gimnazjum niemieckie. W 1879 zakupiony przez miasto i zaadaptowany jako Ratusz Miejski pełni tę funkcję do dziś.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz